Het bewaren van ZOHO’s creatieve identiteit
De transformatie van het ZOHO district in Rotterdam is veelomvattend. Er zijn zo veel verschillende elementen in het plan, dat we ze in een serie van verhalen uitlichten. Vandaag de nadruk op het belang van het bewaren van de creatieve identiteit van dit gebied dat op het punt van hernieuwing staat. Hoe houd je een kunstzinnige populatie, die nooit de commerciële huurprijzen zouden kunnen betalen, in dit gebied? We hebben de huidige bewoners bij het project betrokken en daarmee veel van ze geleerd. Wanneer we durven te luisteren en vragen te stellen ontstaat er een interessant spanningsveld tussen creatieve denkers en commercieel inzicht, waaruit nieuwe principes voor stadsvernieuwing ontstaan. Waarde toevoegen aan gebiedsontwikkeling kan tegelijk opgaan met het behouden van de creatieve identiteit en plek bieden aan juist diegenen die minder te besteden hebben, maar een vitaal onderdeel zijn van een buurt met een hecht gemeenschapsgevoel en inclusieve waardes.
We praten met Jette Schneider die de ZOHO citizens vertegenwoordigt en heeft meegedaan in het ontwerpproces. Naast haar actieve, verbindende rol binnen de podiumkusten in ZOHO, verdiept ze zich ook in Sociocratie en wordt ze gaandeweg een expert op het gebied van bewonersparticipatie.
“Als je het mij vraagt is ZOHO het enige bewaard gebleven creatieve district in het centrum van Rotterdam. Het is een overgangsgebied van het centrum naar het Oude Noorden. Er is een goede balans tussen ‘blijvers’ en doorstromers. Iedereen die hier woont of werkt heeft hart voor de buurt. We tonen regelmatig werk vanuit ons collectief en dan komen er veel buurtbewoners kijken. En wanneer we catering nodig hebben voor de festivalletjes die we organiseren; zijn het de lokale koffiezaakjes en eettentjes die het verzorgen. Ik kijk uit naar de toekomstige transformatie van dit gebied. Het bestaande gemeenschapsgevoel kan alleen maar sterker worden wanneer mensen hier niet alleen werken, maar ook wonen. Dat creëert nog meer verbondenheid. Ik hoop dat het nieuwe ZOHO een zelfbewuste en diverse buurt wordt; dat er niet alleen nieuwe gebouwen komen met een hoge levensverwachting, maar dat de huidige creatieve identiteit net zo duurzaam kan zijn en niet wordt ‘weggedrukt’.
Om dat te bereiken is het belangrijk dat de huidige creatieve populatie, die dit gebied heeft vormgegeven, ook kan blijven in de juiste omgevingscultuur. Daarvoor is simpelweg perspectief en een goede samenwerking nodig. Deze groep houdt niet van onzekerheid, alleen al vanwege het gebrek aan financiële middelen. Tot nu toe heeft het participatietraject al geholpen om wat van de onbekendheid weg te nemen. Het schetste een beeld van wat we kunnen verwachten en samen zouden kunnen creëren in ZOHO. Binding is het toverwoord. Dat is waardoor we het afgelopen decennium dit gebied hebben gemaakt tot wat het is. Daarom moet die verbondenheid niet in de knoop raken. Want, de mate van betrokkenheid in de transformatie bepaalt de sterkte van verbondenheid. Het beste scenario is een 360° gesprek waar de bewonersvertegenwoordiging een gelijkwaardige rol krijgt in het bouwteam. Dat betekent niet dat we overal over willen meepraten; maar wij weten wel beter dan een civiel ingenieur wat een artiest aan werkplek nodig heeft. Met onze expertise en creativiteit kan een vastgestelde oppervlakte efficiënt verdeeld worden in tegenstelling tot de traditionele denkwijzen. Het kan leiden tot nieuwe inzichten over werkplekken en ruimtegebruik.
We zijn ons ervan bewust dat er een ander prijskaartje komt te hangen aan iedere m2 en om de minder bemiddelde huurders in het gebied te houden moeten zij wat commerciëler gaan denken en de ontwikkelaar wat creatiever. Wanneer we elkaar in het midden ontmoeten kan er veel moois opbloeien. Wat als we bijvoorbeeld als collectief een casco ruimte krijgen die wel zelf kunnen afwerken, vormgeven en invullen; dit is eigenlijk wat we in het afgelopen decennium ook al hebben gedaan. Geef ons een afgebakend aantal m2 en wij gaan ervoor zorgen dat we erin kunnen werken. We zijn al aan het experimenteren met het slim configureren van ruimte zodat we met minder kunnen leven. Daarnaast kunnen we ook een commercieel idee koppelen aan onze ruimte. Bijvoorbeeld een theater dat ook verhuurd kan worden als inspirerende vergaderruimte. De oplossing is zo simpel als het optellen van creatieve en commerciële inzichten. Wanneer we dit durven wordt participatie een sociaal gereedschap om te bouwen aan een buurt met een grote economische waarde.”
We ontmoetten Jette Schneider in de ruimtes van TimeWindow, een collectieve werkomgeving, voor 50 podiumkunstenaars. Deze artiesten hebben zelden de kans om zich te vestigen en buitenshuis of buiten het theater te werken, omdat ze zich meestal geen externe werkplek kunnen veroorloven. Hun huidige ietwat sjofele onderkomen in een kantoorgebouw uit de jaren 50 aan de Teilingerstraat was ongeschikt om commercieel te verhuren. Met veel creativiteit en tweedehandsmeubels weet deze groep zelfs van een ruimte met een afgerafelde vloerbedekking en systeemplafond een fantastische werkplek te maken voor gelijkgestemde artiesten. Alle studio’s, bureaus en een theater zijn gepositioneerd rondom een sociale ontmoetingsplek in het hart van de ruimte. Dit is ZOHO; een typerend voorbeeld van de creativiteit die we moeten behouden in de transformatie.